Errata do odcinka:

Wypuszczanie niewolnika w siódmym roku (po sześciu latach pracy) dotyczyło konkretnej sytuacji: "jeżeli zaprzeda ci się twój brat, Hebrajczyk lub Hebrajka, to będzie ci służył sześć lat, a w siódmym roku wypuścisz go od siebie wolnym" [5Moj 15:12]. Jest też podana argumentacja, bardzo prosta zresztą: empatia, współczucie, hojność.

Z kolei są inne zasady, o których zapomniałem wspomnieć, np.: "jeżeli ktoś wybije ząb swojego niewolnika albo ząb swojej niewolnicy, wypuści ich na wolność za ten ząb" [2Moj 21:27]

I tutaj już nie ma mowy o ograniczeniu tej zasady tylko do "swoich".

Jak te zasady przetłumaczyć na "dzisiejsze", to już zostawiam każdemu do indywidualnego pomyślunku.

W tych czasach niewolnictwo często to jest coś co się zawsze nosi ze sobą. W głowie. Sam się z tym zmagam więc wiem o czym mówię :D

Wolność jest niezbędna do jednej rzeczy, której niewolnik nie jest w stanie nawet powąchać - do miłości bezwarunkowej (ksywka: "agape").
Ta z kolei wiedzie ludzi do stanów, jake się fizjonomom nie śniły.

Teraz nie ma ludzi wolnych. Za czasów monarchii zdarzało się, że za zasługi dla władcy lub kraju było się zwalnianym z podatku.

Ja bym chciał być wolny do posiadania własnego mieszkania