"Nie spotkałem niewidomego z depresją" - powiedział gość odcinka. W tym wywiadzie usiłuję się dowiedzieć za jakie grzechy niewidomy nie widzi, czym sobie na to zasłużył, jak z tym żyje i jak sobie radzi w temacie życia i Boga.
Znam jedną osobę prawie niewidomą z nie tyle depresją, co psychicznym wykolejeniem (chlanie, ćpanie, seks z każdym, kto się nawinie pod rękę).
Może faktycznie brak wzroku od urodzenia nie siada tak na mentalu, jak jego stopniowe tracenie, aż do totalnego "ociemnienia".
Artur, po Twoim głosie słychać że masz w sobie taki wewnętrzny spokój. Podziwiam i zazdroszczę :)
Fajnie móc się w słuchać w naprawdę inną perspektywę "patrzenia" na świat. Postrzeganie wielu rzeczy przez kogoś, kto nie widzi nie daje innego wyjścia, jak konieczność zrozumienia. Przy czym widać też, że w najważniejszych sprawach można się dogadać, bo one nie zależą od tego, ile zmysłów czy kończyn nam działa bez szwanku.
Przypadłość naszego kolegi jest niestety karą za grzech naszych praojców która trwa już przez tyle pokoleń.
Chciało by się tu powiedzieć: przecież to nie ja byłem Adamem!
Chyba to trochę niesprawiedliwe, tak samo jak niesprawiedliwe jest to że Jezus umarł w ogóle nie mając żadnego grzechu.
Jednak dzięki temu człowiek który jest grzeszny będzie mógł żyć wiecznie co też nie jest chyba do końca sprawiedliwe.
A może jednak jest...?
A tak w ogóle to ciekawi mnie jeśli już spotkamy się z naszym już widomym przyjacielem w nowej rzeczywistości to kto będzie się bardziej cieszył ?
Pozwolę sobie, podobnie jak Martin, potraktować opis/interpretację epizodu z rzekomym ŚJ jako żart. Nie tylko z powodu dość popularnej i nie pozbawionej racji opinii, że uniformizacja ich poglądów jest daleko posunięta. Także dlatego, że synkretyzm poglądów rozumiany jako mix wierzeń chrześcijańskich i niechrześcijańskich (reinkarnacja) jest w przypadku, nawet konkretnych osób spośród ŚJ, niezwykle mało prawdopodobny. Naturalnie wyjąwszy wyjątki, które należałoby raczej traktować właśnie jako takie. Ponieważ mam zwyczaj właściwy także dla Martina, by sprawdzać jak się rzeczy faktycznie mają, sprawdziłem ich info źródłowe. Nawiasem, poglądy ŚJ w tym zakresie nie uległy zmianie. Przynajmniej w perspektywie czasowej, która mogłaby dotyczyć zarówno Artura, jak i wspomnianej pani ;). www.jw.org
I właśnie znów nauczyłem się dwóch nowych słów, dziękuję ;)
Mówi się że niema tego złego co by na dobre nie wyszło. Więc pomyślmy czy są jakieś dobre strony bycia niewidomym.
Np. ludzie są bardziej życzliwi
Albo, nie trzeba chodzić do pracy, choć może nie dla każdego była by to zaleta.
A jeśli ktoś ma tak pogodne usposobienie to też powinno dać innym ludziom do myślenia że może nie warto się tak bardzo przejmować tym co wydaje się być dla nas problemem.
Fajna audycja, pozdrowienia!
Ewangelista, który nie nawraca. Rozmowa ze Sławkiem, ulicznym ewangelistą (zawodowym?) o jego pracy, jego podejściu i o tym czy ewangelizacja różni się od akwizycji.
OdwykCamp w 2022 roku był w Kotlinie Kłodzkiej i był najbardziej pełen niewygód w historii. Ale mimo to przyjechało dużo ludzi i więcej niż kiedykolwiek dzieci. Zapytałem ich co Odwyk (który ma już sporo lat przecież) zrobił z ludźmi. Odpowiadali szczerze, luźno i bez presji.
A niektórzy nic nie odpowiadali, bo akurat ich nie było albo byli zagadani.
Cesacjonizm - tak się nazywa pogląd, że ponadnaturalne rzeczy związane z Duchem Świętym, które miały miejsce w czasach Jezusa i w pierwszym kościele, dzisiaj się skończyły. Ten pogląd jest bardziej popularny niż się wydaje. Ludzie uważają, że Bóg odwołał cuda, znaki, proroctwa, uzdrowienia i poza sporadycznymi przypadkami, są dziś niepotrzebne.
Czy to prawda? Czy Biblia się z tym zgadza? Czy Jezus się nam faktycznie skończył, i to zaraz w pierwszym wieku?
Ja myślę, że jest inny powód niż Biblia, dużo ciekawszy i bardziej niepokojący, że taki pogląd się w ogóle pojawił i że jest popularny.
Jestem pewny, że to moje wyjaśnienie wielu osobom się nie spodoba. Mi też się nie podoba. Ale pokażcie mi, że nie mam racji.
