Czyli dziś: komentarz do komentarza o mnie na konserwatywnym forum, o zasadzie "sukcesji apostolskiej" w Kościele oraz o sakramentach i o kapłanach. Oczywiście z punktu widzenia Biblii. Wiem, bardzo życiowe problemy... Ale kto wie, może komuś się przyda? Jestem ciekaw komentarzy. I oczywiście, zachęcam do bluzgów. To znaczy, chciałem powiedzieć: do konstruktywnej krytyki...
moment czesniej Piotr wyznal ze TY Jezusie jestes mesjaszem synem Boga zywego nastepnie Jezus powiedzial to slawetne zdanie dobrze rzekles piotrze alboeiem objawil ci to moj ojciec i na tej skale czyli chodzi o wyznanie piotra Ja zbuduje moj kosciol czyli ja bede jego fundamentem
Myślę, że nie chodzi o to, żeby uznać Martina za jedyne po Biblii źródło prawdy. Ja słucham go, aby móc się dalej zastanawiać. Poznawanie innych punktów widzenia, zwłaszcza popartych informacją źródłową, pozwala iść dalej, wysuwać własne wnioski, lub szczerze przyznać, że się czegoś nie rozumie. Moje indywidualne pójście w wiarę zaczęło się od tego, że dostrzegłam, jak zostałam przez Boga wyposażona. Skoro dał mi zdolność samodzielnego myślenia, to nie po to, żebym bezkrytycznie podporządkowała się ludzkiej organizacji. Bo Kościół katolicki nie jest czymś świętym. Sami jego przedstawiciele czynią tyle zła i dają zły przykład, że nie można tej organizacji przyjmować bezkrytycznie. Mimo to traktuję go jak matkę, bo duży jest jego wkład w kształtowanie mojej wiary. Dostałam stamtąd wiedzę, która pozwoliła mi pójść dalej. Dlaczego jak matkę? Bo matce wiele można i należy wybaczyć. Bez niej nie bylibyśmy w stanie zaistnieć. Nie znaczy to, że zostajemy wobec niej bezkrytyczni. W pewnym jednak momencie pomyślałam sobie, że skoro jestem wierząca, to dlaczego dotychczas nie przeczytałam Biblii? Nie wszystko zrozumiałam, ale myślę dalej. Odpowiadam sama za siebie.
Dlaczego Bóg zostawił w ogrodzie Eden drzewo? Dlaczego ojciec z przypowieści o synu marnotrawnym dał swojemu synowi spadek jeszcze za życia? Dlaczego Bóg pozwala na zło? Odpowiedź na to pytanie jest w tym odcinku: jak ważna dla Boga jest wolność wyboru i co z tego dla nas wynika...
W Biblii powtarza się pojęcie nagrody. Kiedyś to pojęcie było jasne i oczywiste, ale dzisiaj myli się ludziom z zapłatą, łapówką i innymi koncepcjami. Nagroda to nie jest zapłata.
Zrozumienie, co to jest nagroda jest ważne, bo bez zrozumienia o co tu chodzi, relacja z Bogiem będzie zawsze lekko patologiczna.
Cesacjonizm - tak się nazywa pogląd, że ponadnaturalne rzeczy związane z Duchem Świętym, które miały miejsce w czasach Jezusa i w pierwszym kościele, dzisiaj się skończyły. Ten pogląd jest bardziej popularny niż się wydaje. Ludzie uważają, że Bóg odwołał cuda, znaki, proroctwa, uzdrowienia i poza sporadycznymi przypadkami, są dziś niepotrzebne.
Czy to prawda? Czy Biblia się z tym zgadza? Czy Jezus się nam faktycznie skończył, i to zaraz w pierwszym wieku?
Ja myślę, że jest inny powód niż Biblia, dużo ciekawszy i bardziej niepokojący, że taki pogląd się w ogóle pojawił i że jest popularny.
Jestem pewny, że to moje wyjaśnienie wielu osobom się nie spodoba. Mi też się nie podoba. Ale pokażcie mi, że nie mam racji.