Humor w tej historii był okolicznościowy,jako produkt uboczny.Franek-zadzwoń z inteligentną historią,nie musi być śmieszna,najlepiej niech będzie prawdziwa.Nie obiecujęinteligentnego komentarza,czasem naprawdę mamy głupi humor...wiesz...różnie bywa.Naprawdę śmieliśmy się z ludzi opłakujących zmarłych?Muszę przesłuchać.

Humor, który oczyszcza?
To ja widzę tu tylko lewatywę.

Sławka, bo to naturalny odruch. Jeśli CI kogoś brakuje i wiesz, że już nigdy go nie zobaczysz. Każdy kto ma uczucia jest wtedy bardzo smutny i bardzo wielu płacze.
A tutaj zjawiają się tacy malkontenci, którzy wyśmiewają się z ludzi opłakujących swoich zmarłych. Wszystko im się nie podoba, wszystko chcą burzyć, wszystko wiedzą lepiej.

A co do programu. Był w mojej ocenie bardzo słaby. Wasze wspaniałe żarty z pierdzenia mnie nie bawią i uważam je za poniżej godności humoru przyzwoitego człowieka. Na ubaw po pachy tam macie jak sobie pierdzicie. Największa radość. Ja tam wolę wyższy poziom humoru, taki który oczyszcza, daje do myślenia, relaksuje, a nie rechot menelispod budki z piwem

Rozpoznaja sie chrzescijanie po Duchu Swietym, ktory w nich mieszka :-).Jesli naprawde naleza do Boga to Duch Swiety ich prowadzi.Duch Swiety emanuje i laczy :-) daje takie wewnetrzne potwierdzenie wspolnoty.Jest to specyficzne.

Bardzo nie lubię, jak na pogrzebie, kiedy nieboszczyk leży w kaplicy ludzie płaczą, albo nie wiedzą co mają robić a do tego z boku rzewnie wyje i gra na organach jakaś pani lub pan.Postanowiliśmy z dziećmi, że na pogrzebie taty będzie inaczej. Przygotowaliśmy wiązankę piosenek, które Robert lubił -Perfekt -Nie płacz Ewka,Niepokonani, Stare Dobre Małżeństwo, trochę lat siedemdziesiątych. Była całkiem inna atmosfera, a później ludzie mówili,że pierwszy raz byli na pogrzebie, na którym umarły żegnał się z żywymi :)