O tym jak sobie z samotnością poradziła jedna Wiktora. I ogólniej o tym czy można samotność oswoić i się nią cieszyć. Dużo telefonów od słuchaczy i prawie wszystkie na temat. Radzenie sobie z samotnością to nie jest łatwa sprawa, się okazuje.
Hehehe, tak mnie rozczuliła tą zbiórką ta dziewczyna, że aż mam ochotę jej dać z 20 zł i zaprosić na kawę i się zaprzyjaźnić. Ciekawe gdzie mieszka... :-).
Idź za impulsem serca!
Chociaż w tym wypadku to ja myślę, że to jest ten rodzaj wariactwa, co ja bym ominął. Z powodu mianowicie takiego, że niczego ciekawego się nie spodziewam i szkoda mi czasu.
Dałem - niech ma za dobry humor i na otarcie łez :-P. Ale z kontaktu raczej nic nie będzie, bo zbyt duże różnice światopoglądowe tu wyczuwam. Czyli jak napisałeś - pewnie nic ciekawego z tego ciekawego i dobrego nie wyniknie. Co najwyżej zostanę zbluzgany za wtrącanie się w czyjeś życie. Zresztą tego należy oczekiwać w Polsce - nie podziękowań, a tego że dostaniesz w mordę :-).
O jaaa, ale wariat. :-)
Człowiek podobno jest stworzeniem stadnym. Ale w rzeczywistości mamy duży opór żeby robić coś razem. Strach? Egoizm? Niezrozumienie? I czy coś o tym mówi Biblia?
Jak wygląda życie chrześcijanina na emigracji.
poniedziałek 24 lutego
start: 20:00
