Bardzo dobry i życiowy odcinek :-). Myślę, ze sednem jest tutaj to, że jak się oderwiesz od rodziny to po prostu się usamodzielniasz, uczysz się życia i sam masz może o nim decydować i brać za nie odpowiedzialność (za swoje czyny i decyzje). Z kolei pod skrzydłami rodziców jest to zawsze bardziej utrudnione. Czasem trzeba się "rzucić na głęboką wodę" i zaryzykować. Ba nawet często. Wręcz rodzice powinni zachęcać do tego swoje dzieci, chociaż też bez przesady. Swoją drogą małżeństwo też nie jest, dla wszystkich. W dzisiejszym świecie w w sumie coraz trudniej jest utrzymać taki związek. Nie mniej jednak wyjście z domu i spróbowanie wejść w jakiś związek z kobietą czy mężczyzną jest moim zdaniem bardzo naturalne i wczesnej czy później prawie każdemu się przydarzy (może wręcz powinno).

To dość kontrowersyjne stwierdzenie, można by to różnie zinterpretować.
Można działać bez planu albo pierw zaplanować i potem działać. I obie opcje mogą dzosłać

Ja jestem zawsze za tym, żeby zamiast szukać uniwersalnych przepisów na życie albo zasad rządzących życiem, po prostu wziąć i żyć.

Wszystko staje się o wiele prostsze, kiedy zamiast robić plany architektoniczne, człowiek się weźmie za budowanie.

W ogóle Biblia tutaj zakłada, że człowiek najpierw coś chce, a potem mu doradza co z tym zrobić. Ludzie patrzą często tak, że najpierw jest: "co powinienem" albo "co mi wolno". A potem coś w związku z tym robią. Do tego "co chcę" czasem w ogóle nie dochodzą, a jeżeli już to na końcu.

To bardzo słaba droga. Mówiąc wprost: od dupy strony.

Witam.
Jest w Biblii jeszcze nauka nienarzucająca wchodzenia w związki małżeńskie - czyli tylko zostawianie rodziców dla żony/męża:

"(1) A teraz o czym pisaliście: Dobrze jest, jeżeli mężczyzna nie dotyka kobiety;" (1Kor7)

Chyba, że jest niebezpieczeństwo grzechu:

"(2) jednak ze względu na niebezpieczeństwo wszeteczeństwa, niechaj każdy ma swoją żonę i każda niechaj ma własnego męża. (3) Mąż niechaj oddaje żonie, co jej się należy, podobnie i żona mężowi. " (1Kor7).

Jest również rada/wytyczne:

"(6) A to, co mówię, jest zaleceniem, a nie rozkazem. (7) A wolałbym, aby wszyscy ludzie byli tacy, jak ja, lecz każdy ma własny dar łaski od Boga, jeden taki, a drugi inny. (8) A mówię tym, którzy nie wstąpili w związki małżeńskie,.............." (1Kor7)

Chyba opuszczenie rodziców nie jest tylko powiązane z wchodzeniem w związki?

Który model jest najlepszy w takim razie?

Bartek, mogę Ci napisać jak to było u mnie niedawno, daj jakiegoś maila czy coś, bo na komentarz za długie będzie.

Zdecydowana większość znanych mi żon i matek w jednym, , na pytanie, kto jest dla nich najważniejszy, odpowiada: DZIECI. Znajoma z roboty powiedziała, że za dzieci odda życia, a mąż to taki dodatek.
I to właśnie jest jedna z przyczyn kruchości małżeństw - kobieta po urodzeniu dziecka opuszcza męża swego i staje się "jednym ciałem" z synem lub córką. Czasem też usynawia swego męża biorąc go pod kapeć ale to i tak nie zmienia jego pozycji w hierarchii żony.

Wiadomo, że wyjście z domu to najlepsze rozwiązanie, ale zapytam inaczej.

Może ktoś doradzi. Sam z siebie z początku ciężko byłoby mi się utrzymać, to przeczekać jeszcze trochę odłożyć kasę i wtedy wylecieć? Czy z jakimś współlokatorem wynajmować?

Ma ktoś jakieś pomysły doświadczenia tym temacie?

Ciekawe, to w sumie wychodziło by na to że posiadając zeswataną Żonę należało by traktować ją tak samo priorytetowo jak Matkę.

Z tym wyborem to też nie zawsze tak było. Często mężczyzna opuszczał rodziców z wyboru... rodziców. Taki np. Abraham kazał swojemu służącemu wybrać żonę dla swego syna Izaaka. Oczywiście zgoda narzeczonych była konieczna ale to rodzice dawali pierwsze propozycje, co później przerodziło się w instytucję swatów.

Super kominek i super odcinek. Trza rozsyłać po ludziach. Wyprowadzka z domu rodzinnego pozwala często przebudować te relacje odgórne na te drugie, z wyboru. Bo już nie MUSZĘ oglądać codziennie mamy/taty, ale MOGĘ, jeśli chcę. Czynnik woli nie ma jak się uruchomić bez takiej zmiany.

Heh a u nas (Koszalin) dzisiaj było 20 stopni :D

Prawdę gada, polać mu!