Martin, fragmenty z Dziejów, które podałeś mówią o zwykłym wspólnym posiłku. Podobnie jak wcześniej gdy Jezus karmił tłumy (Marka 6:41 i Łuk 9:16) Rodzaj spożywanego wtedy chleba wymagał łamania. Różnił się od tego, który kupujesz w Tesco, który najprawdopodobniej kroisz i wcinasz najczęściej jako kanapki...
Nie ma w tych fragmentach wcale mowy o spożywania wina, ani robienia tego wszystkiego na pamiątkę tego co wprowadził Jezus 14 Nisan. Ani o jakimś specjalnym rozmyślaniu lub mówieniu czym jest i po co była ofiara, którą złożył Jezus.
A tego właśnie dotyczyła Wieczerza Pańska, o czym mówi 1Kor 11 rozdział.
Nie miał to być jakiś zwykły posiłek, bo Paweł pisze nawet by się w domu odpowiednio najedli i nie opili, żeby nie robili siary podczas Wieczerzy Pańskiej. Pisze, że nie wolno tego obchodzić w sposób niegodny (11:27)
Wg tego co pisał to miało się to odbywać dokładnie w taki sposób jak robił to Jezus podczas wieczerzy z 11 wiernymi uczniami. (Mat 26:26,27; Marka 14:22,23; Łuk 22:19,20)
Upamiętniało to ofiarę okupu jaką złożył za grzesznych ludzi Jezus, pierwowzorem tego była ofiara baranka o czym zresztą często wspominali pisarze Biblijni (np:1Kor 5:7,8; Jan 1:29)
Dlatego pytałem jak rozumiesz okup i potrzebę ofiary/śmierci Chrystusa.
Dość szybko po śmierci apostołów z upamiętniania śmierci i znaczenia ofiary Chrystusa odchodzono w stronę - jak to nazwałeś - świeckich zwyczajów, w które łatwiej było wpisać zmartwychwstanie (No dobra super, że Jezus zmartwychwstał, ale po co była potrzebna wogóle Jego ofiarna śmierć, którą kazał upamiętniać?)i zrobić z tego familijne płytkie święto z wieloma naleciałościami pogańskimi, które niewiele w życie chrześcijanina wnosi.
Ale nadal obchodzono to raz w roku.
Ciekawe materiały są na ten temat w literaturze Świadków Jehowy dostępnej też online, ale skoro masz na to „alergię” to zobacz co na temat tego jak to było u chrześcijan na początku wynika z poniższych źródeł:
The New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, tom IV, strony 43 i 44
Cyclopedia McClintocka i Stronga, tom VIII, strona 836.
The New Cambridge History of the Bible, tom 1, strona 841.
Mnie bardziej przekonuje jednak to co mówi o tym sama Biblia.
Po to by uprawomocnić przymierze potrzebna była ofiara. Widać to bardzo wyraźnie w pismach uczniów Jezusa.
To w jaki sposób Jezus wskazał na ważność tej, jaką było Jego życie, spójne jest z tym jak upamiętniali poprzednie przymierze Żydzi.
Obchodzili to raz w roku 14 Nisan. Tak jak na samym początku chrześcijanie.